Terug naar overzicht
Introdans en Krisztina de Châtel
De choreografische ordeningsdrang van De Châtel – koningin van de minimalistische dans – wordt in deze voorstelling als het ware in een vliegende storm beproefd.
Herneming van de monumentale dansvoorstelling Typhoon (1986)
In een windstille proloog die begeleid wordt door de kabbelende pianoklanken van Simeon ten Holt’s Canto Ostinato bereiden de dansers zich voor op wat komen gaat. Ze hangen uit het lood alsof ze tegen de wind leunen. Hun armen klieven door de lucht. Ze zijn klaar voor de strijd. Dan overstemt het aanzwellend geraas van windmachines de zachte pianoklanken. De dansers zuigen de longen vol en leveren fier en trots het gevecht tegen deze (onzichtbare) materie die zij al dansend tastbaar maken. De monumentale dansvoorstelling Typhoon (1986) van choreograaf Krisztina de Châtel wordt in het voorjaar van 2025 hernomen en gedanst door de dansers van Introdans. De choreografische ordeningsdrang van De Châtel – koningin van de minimalistische dans – wordt in deze voorstelling als het ware in een vliegende storm beproefd.
Voor de voorstelling Typhoon werkte Krisztina de Châtel samen met beeldend kunstenaar Peter Vermeulen en componist Simeon ten Holt. Het centrale thema in het werk van Peter Vermeulen is het omzetten van energie in bewegende en geluidsproducerende beelden. Voor Typhoon werkte hij het idee uit om de dansers een regelrechte confrontatie aan te laten gaan met de onberekenbare krachten van de wind. Hij plaatste daarvoor drie windmachines die in kracht kunnen variëren van een lichte bries tot een flinke storm. De Châtel laat haar dansers vervolgens de directe confrontatie aangaan met de door Vermeulen ontworpen windmachines.
