Hedda
Hedda weigert te voldoen aan clichés. Haar rebellie tegen grenzen is wanhopig en radicaal.

Brutaal, onvoorspelbaar: haar strijd om eigen vrijheid
Hedda Gabler is terug! – brutaal en onvoorspelbaar. Maar deze keer is ze niet de ‘opstandige’ vrouw zoals we haar kennen uit Henrik Ibsens klassieker. In ‘Hedda’ keert ze terug als een jonge vrouw van kleur, klem tussen alle verwachtingen die omgeving, familie en samenleving haar opleggen. Ze weigert zich te laten reduceren tot stereotypes. Ze is geen slachtoffer, geen femme fatale, geen pion in andermans spel. Hedda wil controle, over haar eigen leven en over haar verhaal. Maar hoe breek je los uit een wereld die jou al een vaste rol heeft toebedeeld? Voor regisseur Abdel Daoudi is Hedda Gabler “een outsider die geleerd heeft hoe ze zich moet gedragen binnen de regels van een wereld die haar nooit helemaal accepteert. Ze is destructief, niet omdat ze slecht is, maar omdat ze gevangen zit in een systeem dat haar vrijheid belooft, maar haar tegelijkertijd begrenst. Haar rebellie is geen luxe, het is een wanhopige poging om te ontsnappen aan een maatschappij die haar voortdurend een spiegel voorhoudt waarin ze zichzelf niet herkent.”