Terug naar overzicht
Residentie: AfterMyth
Residentie: AfterMyth toont gemaskerde figuren op een verlaten, met sneeuw bedekt strand die in cheerleadingbewegingen en klassieke pas de bourrées een vervallen wereld oproepen. Het stuk verkent de grens tussen zichtbaarheid en onzichtbaarheid en onderzoekt wat ontstaat tussen ‘hier en daar’ en ‘toen en nu’. De driedelige projectie op zilveren schermen schept een ongrijpbare sfeer, waarin nieuwe gevoelens van aanwezigheid en verbondenheid opbloeien. Een intrigerende visuele ervaring die het publiek meevoert naar een naamloze toekomst vol poëtische reflectie.
Geprojecteerde maskers dansen tussen verleden en toekomst
In Residentie: AfterMyth worden op drie zilveren schermen gemaskerde figuren geprojecteerd die dansen op een verlaten, met sneeuw bedekt strand. Hun cheerleadingbewegingen en klassieke pas de bourrées lijken restanten van een vervallen wereld in een onduidelijke, naamloze toekomst.
Noha Ramadan onderzoekt in dit project de grenzen van zichtbaarheid en onzichtbaarheid en verkent wat er ontstaat tussen ‘hier en daar’ en ‘toen en nu’, waarbij nieuwe gevoelens van aanwezigheid en verbinding tot leven komen.