Maskers fluisteren poëzie over eenzaamheid en verlangen

Solitudes is een ontroerende en tegelijkertijd humoristische maskertheater-voorstelling over eenzaamheid en het onvermogen om binnen een familie écht met elkaar te communiceren.

De hoofdpersoon, vaak vergeleken met veel ouderen, voelt zich onbegrepen en koestert de kleine, eenvoudige dingen die voor hem van onschatbare waarde zijn.

Zonder één woord te spreken toont hij met poëzie, gevoel en vastberaden waardigheid hoe hij vecht voor zijn verlangens – tot ontroering en stof tot nadenken van het publiek.

Wij gebruiken functionele, analytische en tracking cookies (en daarmee vergelijkbare technieken) om jouw ervaring op onze website te verbeteren en om je van relevante advertenties te voorzien.

Aanpassen